La Panier auzoaren gogortasuna pixkanaka biguntzen hasteko, baratzak tarteko dituen programa bat proposatu da, espazio berdeak hirigunera pixkanaka sartzen hastea ahalbidetuko duena.
Berdegune gehiegi ez dagoela ikusita, baratza, lorategi eta berdeguneak dituen espazio-eraikin bat proposatu da, gaur egun dagoen espazio publikoa eraldatuz eta eraikina bera espazio publikoaren parte bihurtuz. Berdegune hauek hiritarrek eta eraikineko biztanleek landuko dituzte. Artisauentzako tailer bat ere proposatu da eraikinean, eraikineko artisauek erabiliko dutena eta auzotarrek ere erabil dezketena, ikusita auzoan badaudela honelako tailer txiki pribatu batzuk, momentu batzuetan guztiek erabiltzeko moduko espazio bat sortu da.
Nekazariak eta artisuak biziko dira eraikinean, eta zenbait espazio elkarbanatuko dituzte. Nekazariek baratza eta lorategiak landuko dituzte eta auzotar eta hiritarrei nola landu erakutsiko diete. Artisauek tailerrean egingo dute lan eta jendeari beren lana erakutsiko diete. Artisau eta nekazariek beren produktuak erakutsi eta salduko dituzte merkatuan. Esan bezala bizitzeko espazioak elkarbanatu egingo dituzte: Sukaldea, egongelak, logelak...
Lekuko eguzkitzapena aztertu da, faktore oso garrantzitsua baita baratzak ezarriko badira. Beraz, espazioek jasotzen dituzten eguzki argi orduak eta inguruko eraikinek bertako espazioetan sortzen dituzten itzalak aztertu dira. Alde batetik udan, urteko argi ordu gehien dituen egunean, egongo den eguzkitzapena, eta bestetik, neguan, urteko argi ordu gutxien dituen egunean, egongo den eguzkitzapena.
Analisi hau eginda ondorioztatu da proiektuko eremua egokia dela baratzak izango dituen programa bat ezartzeko. Orientazioa izan dezakeen hoberena du: ekialdera (goizean eguzkia bertatik atera) espazio publiko ireki bat; hegoaldera, espazio publiko luze bat (itzal gutxiago berari esker, eraikinik ez baitago gertu), eta mendebaldera, beste espazio ireki bat.
Udan, eguzkia goragago dagoenean, eguzkitzapena handia da bai eraikina egiteko espazioan eta baita aurrealdeko eta atzealdeko espazioetan ere. Neguan eguzkitzapena txikiagoa da, eguzkia beherago dagoelako eta beraz itzal handiagoak sortzen direlako, baina hala ere eguzki argia ordu dezentetan dago alde zahar bat izateko. Beraz, proiektuan eguzkiari ahalik eta etekin handiena ateratzen saiatzeko baliabideak erabili dira eraikinaren orientazioarekin, maldekin... jokatuz.
Formaren sortze prozesuan guztia espazio publiko bakarra izatea bilatu da, bai hegoaldeko espazio publikoa eta baita eraikinaren estalkia ere. Formaren sorkuntzan inguruko faktoreak, eguzkitzapena, kaleak... hartu dira kontuan, hurrengo irudian ikus daitekeen moduan:
Eraikina espazio publikoaren parte da, eta estalkiari espazio publikoaren tratamendu bera eman zaio guztiaren batasuna lortzeko. Guztia topografia berri batekin estali dela (espazio publikoa dena) edo lurretik jaso dela esan daiteke...
Egun dauden fatxadak ere kontuan hartu dira forma zehazteko garaian. Hauen ertzak mantendu egin dira, eta eraikinari erremate trataera eman zaio, garrantzitsua baita honelako erpin bateko errematea. Fatxada altuena txikienaren alderantz jaisten da eta hortik ibilbidea bi zatitan banatzen da, bata hegoalderantz jaisten da eta bestea ekialderantz...
Oinean ikus daiteke topografiak garrantzia duela, hortik abiatuta antolatu da estalkia eta plaza (guztia espazio publikoa). Baratza eta lorategiak tarro moduko batzuetan txertatzen dira eta horien inguruko ibilbide ezberdinak daude. Eraikinaren estalkian goren dauden bi baratzak eta negutegia pribatutasun handienekoak izango dira (nahiz eta edonor iritsi daitekeen distantziak-altuerak handitzen die pribatutasuna), eta gainontzeko guztiak publikoak izango dira (estalkikoak bertako nekazariek landuko dituzte nagusiki, eta hegoaldekoak bertako auzotarrek)
Oinei dagokienez, behe oinean daude tailerrak. Tailerrak irekita daudenean , barrua bera, azpiko pasabidea eta aurreko espazio publikoa tailer-erakusketa leku bihurtuko dira, hala ere, badaude pribatuagoak diren tailerrak, hori nahi duten artisauentzat. Hitzaldiak emateko areto bat ere badago behe oinean, baratzen, lorategien edo artisautzaren inguruko hitzaldiak emateko, autotarrek horien inguruko ezagutzak jaso ditzaten. Eraikinaren atzealdeko kalea, mendebaldeko espazio publikoa eta espazio publiko nagusia komunikatuta daude behe oinean, (beraz, espazio publikotik Charité ko sarrerara iritsi gaitezke eraikinaren azpialdeko pasabidetik.
Lehen solairuan daude jangela eta sukaldea. Jangelaren alboan dagoen egongelaren eta tailerraren artean erlazio bisuala dago eta baita galerian goiko eta beheko bi punturen artean ere. Mendebalderantz galeria bat dago eta horretatik espazio ezberdinetarako sarrera dago (igogailua galeria horrekin lotuta dago)
Goiko solairuen banaketak egiteko estalkia oso kontuan izan da, estalki maldadunaren eta solairuen arteko puntuak garrantzia baitute, eta baita behealdera irteten diren “tarroak” barne espazioetan duten eragina ere.
Hegoalderantz eta ekialderantz ematen duten fatxadak azal bikoitzekoak dira. Barrualdetik beirateak dira (bertan baitaude kanporantz begiratzen duten espazioak (egongelak, logelak...) eta kanpoaldetik lama horizontalak dituzte. Horiei esker fatxada "abstraktoago" bat lortzen da, kanpoaldetik ez baitira barneko solairuak nabaritzen, eta horrela eraikinaren goiko ertz inklinatuek garrantzia eta potentzia hartzen dute.
Hona hemen kanpoko ikuspegi batzuk:
